|
| Aan het einde van de achtste eeuw wordt voor het eerst de term ?Normannii? gebruikt. Monniken uit het Frankische rijk gebruiken die term als ze schrijven over een Barbaars (want niet-Christelijk) volk uit het Verre Noorden. Dat volk kwam op snelle schepen, en plunderde de kusten van de lage Landen en de Britse Eilanden. ?Normannii? is een heel oud Frankisch woord, dat ?Mannen uit het Noorden? betekende. Er werden de volkeren van Denemarken, Zweden en Noorwegen mee bedoeld. Deze volkeren woonden al in de Scandinavische landen sinds de prehistorie. Ze stammen af van eerdere Germaanse stammen, net als de Friezen en Franken die in onze gebieden woonden. Om nog onbekende redenen voeren vanaf eind achtste eeuw de Scandinavi?rs met vele schepen uit naar andere landen op zoek naar handel, roofbuit en nieuw leefgebied. Die tochten vanuit Scandinavi? eindigen in de 11e eeuw even plots en onverklaarbaar als ze ooit waren begonnen. In Engelstalige literatuur wordt dit volk 'Vikings' genoemd, in Nederland gebruiken wij beide termen, 'Vikingen' en 'Noormannen'. |
Inmiddels hebben de Noormannen dan een groot leefgebied verkregen aan de Franse kust. In de 10e eeuw schenkt de Westfrankische koning dat gebied als hertogdom aan de Noormannen om verdere oorlog te voorkomen. Het hertogdom krijgt de naam Normandi?. Van daaruit worden nieuwe rooftochten en oorlogen gevoerd verder naar het zuiden van Europa. Deze nieuwe Normandi?rs veroveren kustgebieden van de Middellandse zee, zoals Zuid-Itali?. De Normandi?rs 'verfransen' in de daaropvolgende decennia. Uiteindelijk wordt Normandi? gewoon een deel van Frankrijk. Alleen gaan de Normandi?rs nog altijd prat op hun avontuurlijke afkomst.
Internationaal worden de Normandische Fransen uit de 10e en 11e eeuw 'Normans' genoemd. Dat is een beetje verwarrend omdat in het Nederlands met het woord 'Noorman' meestal een 'Viking' wordt bedoeld. |
|
|